Afgelopen jaar was er niet veel te lezen op mijn blog, en ik realiseer me dat het tijd werd om weer iets van me te laten horen. Maar dat is eigenlijk ook een goed teken: het betekent dat ik het Brugada-syndroom mij niet in de weg heeft gezeten. De angst en spanning die ik vaak voelde, zijn nu goed onder controle, en dat geeft een enorme rust.
Natuurlijk, af en toe merk ik dat ik even moet acclimatiseren als ik op nieuwe of drukke plekken ben, maar zelfs dat gaat steeds beter. Het voelt als een grote stap vooruit, en ik ben dankbaar voor hoe ver ik ben gekomen.
Het symposium over het Brugada-syndroom in het UMC en mijn uitdaging in Frankrijk waren wel de hoogtepunten. Het symposium was een mooie kans om andere mensen uit de community te ontmoeten en veel interessante en waardevolle informatie te delen. Het was fijn om samen te komen en te merken hoe we elkaar kunnen steunen.
Voor de rest heb ik niet veel nieuws te vertellen, maar dat voelt eigenlijk goed. Het betekent dat het goed gaat en dat ik me, ondanks alles, steeds meer op mijn gemak voel. Ik kijk uit naar een nieuw jaar, hopelijk vol gezondheid en mooie momenten.
Dit jaar willen we nieuw dingen gaan doen met de Brugada-community. Zo staan er een aantal leuke projecten op de planning, zoals het lanceren van de nieuwe website en een wandeling met lotgenoten. Ik ben benieuwd wat we samen kunnen bereiken, en ik kijk ernaar uit om dat weer te delen.
Op naar een mooi en gezond jaar!
