Het was weer zover. Tijd voor de jaarlijkse controle in het Amsterdam UMC. Het is een beetje gewoon geworden, maar hoe gewoon is het eigenlijk?
Gelukkig heb ik de laatste tijd niet zoveel geschreven op mijn blog. Dat komt ook omdat ik druk ben geweest met de website vernieuwen, maar het belangrijkste is dat het goed gaat met mijn gezondheid en die van de kinderen. Het was weer tijd voor de jaarlijkse controle en ik weet nog dat de eerste keer een arts tegen mij zei: “over een paar jaar kom je binnen en dan is het gewoon geworden”. Ik kon me daar niks bij voorstellen, maar die man had gelijk. Mijn vriendin en ik kwamen binnen en we zaten al redelijk vlot aangemeld met een bekertje koffie op de bank te wachten. Al vrij snel werden we opgehaald voor het testen van de ICD.
De ICD controle
Gelukkig heeft de ICD nog niet hoeven in te grijpen! Wat er ook voor zorgt dat de batterij lang meegaat. Hij zit er nu 7 jaar in en kan nog zo’n 2 of 3 jaar mee. Ze lezen hem ook thuis uit, dus ik krijg vanzelf bericht wanneer hij vervangen moet worden. Er werd gezegd dat dit dan vaak binnen 3 maanden gepland wordt.
Ik had het al eerder gevraagd, maar ik dacht de ontwikkelingen staan niet stil. Dus ik vroeg of ik al op een weegschaal kan staan met vet en vochtmeting. Maar dit wordt nog steeds afgeraden, omdat de ICD de stroompjes daarvan kan oppikken en denken dat je een ritmestoornis hebt. Ik mocht het wel testen in het zieken huis, maar dan was het nog steeds geen garantie dat het altijd goed gaat. Wat wel mag is met de tondeuse over mijn borst en het gebruik van een massage-gun. Trilling kan er niet zomaar voor zorgen dat de ICD afgaat. Uiteraard moet je niet de massage-gun op de ICD zetten. De tondeuse haal ik elk jaar voor de controle over mijn borst zodat ze gemakkelijk de ecg kunnen maken en ik er voor de zomer weer verzorgd uitzie ;-). De ICD werd getest wat altijd even een vervelend gevoel heeft, maar alles was in orde en we mochten weer naar de wachtkamer.
De ecg en bespreking
In de wachtkamer sprak Dr. Amin mij aan wat ik erg leuk vond. Vorig jaar ben ik voor het eerst bij hem geweest, dus ik vond het erg leuk dat hij me nog herkende en zo enthousiast is. Vorig jaar stond ik op het punt om de Alpe ‘d Huez te gaan lopen wat hij erg mooi en goed vond. Vooral omdat ik daardoor mijn angst zou overwinnen en meer vertrouwen in mijn lichaam zou krijgen. En dat is zeker gebeurd! Er kwam een vrouw mij ophalen voor de ECG, bloeddruk en wat andere dingen. Daarna mocht ik weer even in de wachtkamer zitten.
Even later kwam Dr. Christian mij halen waar ik normaal ik kom voor de controles. Hij zei gelijk dat het een saai consult ging worden omdat alles stabiel is. Dat was fijn om te horen, omdat je je toch afvraagt of er in je lichaam veranderingen zijn omtrent het BrS. Wat hij welk elk jaar weer zegt is dat mijn ecg indrukwekkend blijft. Op mijn gewone ecg is dus altijd een afwijking te zien wat mij het gevoel geeft dat ik een lopende tijdbom ben, maar zolang ik geen klachten ervaar en kan genieten blijven we ons daar lekker op focussen. Uiteraard hebben we nog wat gepraat over de website en hebben het weer afgesloten.
De controle was weer positief en ik kan er weer een jaar tegenaan. We hebben het zoals gewoonlijk weer afgesloten bij de Starbucks en zijn daarna nog even naar een museum geweest in Amsterdam. Hopen dat de komende jaren er ook zo uitzien!
Als je dan toch in Amsterdam bent…
Iets wat niks met Brugada te maken heeft, maar waar wel mijn interesse ligt is kunst. Na de controle sprak dit schilderij mij aan en wil ik toch even delen:-)
Net zoals deze vrouw haar bezigheden onder het zachte licht zorgvuldig bekijkt, zo nemen de artsen en ik de tijd om mijn hart te onderzoeken — met aandacht, met geduld, en met hoop dat alles goed blijft gaan.
Mocht je vragen hebben over de controles of wat anders, gebruik dan gerust het contactformulier of reageer onderaan deze pagina.
